Spekdikken met Oud & Nieuw

Spekdikken is een traditioneel Oudjaarsgerecht bij ons in de provincie: met rogge, stroop, spek en worst. Ik heb een lekkere & lokale* variant bedacht. En ook nog eentje in een in een gezondere vorm. Niet alleen qua lokale ingrediënten*, maar ook qua bereiding. Tradities zouden we moeten koesteren, vind ik. Maar tradities koesteren + een iets gezondere/lokale insteek gaan volgens mijn prima samen.

Ook qua bereiding is het een gezonder variant. Smaken verschillen natuurlijk maar deze variant vind ik zeker zo lekker: het gaat om de balans tussen zout en zoet in dit gerecht.

* Zeg nou zelf, is het niet bijzonder vreemd dat we zelfs een traditioneel streekgerecht niet meer maken van lokaal meel? Terwijl dit toch echt héél goed mogelijk is.

Klik hier voor het recept.

Cultuur barbaar? Spelbreker? Of pleitbezorger van gezondere tradities?

Nu zijn er vast mensen die denken; 'waar maak je je druk over'? Die ene keer? Een gezond lichaam kan toch wel een feestje vieren? Dat klopt helemaal! Echt waar, dat kan zeker. Maar wat we volgens mij dan vergeten is dat onze gemiddelde dagelijkse voedsel al veel weg heeft van 'feesthapjes': ruim 75% van ons voedsel in 2023 was bewerkt (ultra processed) Voedsel wat vaak geen bijdrage levert aan onze gezondheid of die van de aarde. Volgens mij alle reden om tradities gezonder te maken. Zeker omdat we van AGEs weten dat ze onze brein-vitaliteit bedreigen.